Í hvørjum samanhangi sigur Paulus hetta?

Paulus hevur júst víst á, at um vit liva eftir holdinum, so skulu (mugu) vit doyggja. Her er ikki talan um likamligan deyða, tí øll menniskju fara at doyggja likamliga. Hetta er glatan, hin annar deyðin, eldsjógvurin (Op. 20:14). Í hesum samanhangi er at liva tað øvuta av at doyggja. Hann byrjar setningin við einum "men," sum jú lýsir mótsetning: “Men um vit við Andanum deyða (t.e. drepa) gerðir likamsins, skulu vit liva.” So byrjar hann setningin við tí (gar, sí VD 1937). Hví fara vit at liva, um vit við Andanum deyða gerðir likamsins?

Hann svarar: “Tí so mong sum verða leidd av Anda Guds, hesi eru jú børn (synir) Guds.” Paulus brúkar synir og børn Guds hvørt um annað. Her er ikki talan um tvey sløg av trúgvandi t.e.:

Fyrstafloks trúgvandi, sum verða leidd av Anda Guds og tí kunnu kalla seg synir Guds, og annanfloks trúgvandi, sum ikki verða leidd av Anda Guds og eru tí bert børn Guds.

Nei! Øll børn Guds eru synir Guds: “Vit eru jú øll [synir] Guds við trúnni á Son Guds” (Gal. 3:26). Hesum viðvíkjandi sigur Paulus: “Her er ikki Jødi ella Grikki, her er ikki maður ella kvinna; tí tit eru øll eitt í Kristi Jesusi” (Gal. 3:28). Øll, sum eru í Kristi Jesusi eru synir Guds; tey eru øll eitt.

So aftur til spurningin: Hví fara vit at liva, um vit við Andanum deyða gerðir likamsins? Hann svarar: “Tí so mong, sum verða leidd av Anda Guds, hesi eru jú børn (synir) Guds. Tað vil siga, í hesum høpi, er, “at verða leiddur av Anda Guds” og “við Andanum at deyða gerðir likamsins” óloysandi bundið at hvørt øðrum.

Ein, sum er leiddur av Anda Guds, fer við Andanum at deyða gerðir likamsins. Hví er tað so? Paulus svarar aftur við “tí” (gar): “[Tí tit fingu] ikki trældómsanda, so tit aftur skulu óttast; nei, tit fingu [ættleiðingar Andan, FKJ] ella sonarættleiðingar Andan, og í Honum rópa vit: Abba! Faðir! Guds børn hava ikki trældómsanda, nei, tey hava við ættleiðing fingið Anda Sonar Guds og í Honum kunnu tey, eins og Jesus, rópa, Abba! Faðir! (Gal. 4:6; Mark. 14:36).

Paulus sigur, at Andin sjálvur vitnar við anda okkara, at vit eru børn Guds (Róm. 8:16). Eitt vitni vitnar ella ber fram váttan og prógv um veruleika. So trúgvandi eru ættleidd inn í familju Guds; tey eru synir ella børn Guds. At hetta er veruligt, vitnar ella váttar Andin í lívi okkara, við at leiða okkum og geva okkum kraft til at deyða gerðir likamsins; t.e. ikki at liva eftir holdinum (ø. 13).

So sigur Paulus: “Og eru vit børn, eru vit arvingar við, arvingar Guds og samarvingar Kristusar — so satt vit líða við Honum, fyri at vit eisini skulu verða dýrmett við Honum” (ø. 17). At verða leiddur av Anda Guds og við Honum at deyða gerðir likamsins, kann hava nógvar líðingar við sær. Men vit mugu líða við Honum, fyri at vit skulu verða dýrgargjørd við Honum; eingin líðing, eingin dýrdargerðing. Veruliga trúgvandi menniskju verða leidd av Anda Guds.

Hvussu vitnar ella váttar Andin við anda okkara, at vit eru børn Guds, at vit eru ættleidd inn í Guds familju? Jú, Hann leiðir okkum at gera av við synd í lívi okkara. Hann fer aldri at lata eitt Guds barn liva í synd. Sagnorðini at "liva" eftir holdinum, at "deyða" gerðir likamsins og Andin "vitnar" við anda okkara standa øll í nútíð--áhaldandi núðtíð. Tað við siga, at ein sannur trúgvandi kann ikki áhaldandi liva eftir holdinum. Hví? Tí Andin áhaldandi leiðir hin trúgvandi áhaldandi at deyða synd í lívi hins trúgvandi. At hin trúgvandi í hesum sama Anda rópar Abba, Faðir, talar um eitt inniligt, óttaleyst og ómissandi samfelag við Gud, sum sín pápa, babba.

Synd fer ikki at ráða yvir teimum, av tí at tey eru undir náði. Gud hevur byrjað eitt gott verk í teimum og Hann fer at fullføra tað. Gud virkar í teimum, so tey vilja virka eftir góða vilja Guds. Náði Guds fer at venja tey upp at avnokta gudloysi og at liva rættvíst. Gud er trúfastur, Hann fer at heilaggera tey o.s.fr. (Róm. 8:14; 6:14; Filip. 1:6; 2:13; Tit. 2:11-12; 2. Tess. 5:23-24).

Albin Jacobsen